Bombka na wiosnę? Czemu nie!

Wiosna podobno jest... meteorologiczna, a dziś tak zimno było. Brrr.

Niech już wreszcie przyjdzie ta prawdziwa, słoneczna i z soczystą zielenią.

Może uda się ją przywołać moim zającom, które radośnie usadowiły się

 na sklejkowej bombce (tak, bombce) wielkiego formatu odzianej w miękki mech.

W towarzystwie stokrotek i soczystych marchewek będą witały gości :-)

Więcej informacji możecie znaleźć na blogu serwetkowym, gdzie praca jest inspiracją.

Tutaj garść zdjęć do pooglądania :) 

 

Do zobaczenia wkrótce. Pozdrawiam, hogis :-) 



Znów ślubnie...

Zapowiadałam, że mam w zanadrzu ślubne prace.

Jak to się jednak stało, że dopiero teraz je pokazuję - nie wiem.
Próżno szukać przyczyny, ale jestem i zaraz pokażę co tam ślubnego przygotowałam.

Na pierwszy ogień komplet - wino i kartka kopertówka.

Koronki, kwiatki, gorsetowe wiązania to w zasadzie dobre połączenie. Iście ślubne.

 

Kolejny ślubny komplet to kartka w pudełku - bogato ukwiecone,

w towarzystwie tiulu i złotych dodatków. Na dnie pudełka "chwytacze gotówkowe".

I ten papier... uwielbiam wciąż i niezmiennie, co zresztą za chwilę udowodnię.

 

I oto dowód na miłość do tego papieru i to w rozmiarze XXL .

Komplet ślubnych zaproszeń i dodatków. Niepełny, gdyż nie ma jeszcze kompletu winietek (te powstaną, kiedy goście potwierdzą swoje przybycie).

Będą też tabliczki rejestracyjne, ale te również tuż przed uroczystością.

Zawieszki na alkohol w kilkunastu opcjach na życzenie nowożeńców.

 

W kwestii ślubów póki co tyle.  Oglądajcie, oceniajcie... i do następnego.

 

Pozdrawiam, hogis :-) 

Malusia, milusia, cieplusia... czyli krótka historia pewnej małej czapeczki

 Kiedy dostaję wytyczne do personalizacji pracy często głowa od razu zaczyna pracować, a pomysły przeskakują się nawzajem. Ale nie zawsze... i tym razem właśnie tak było.  Pudełko dla pewnej Cioci Lidki - żywiołowej i aktywnej pięćdziesięciolatki, która lubi

chodzić po górach, jest morsem, uczy się angielskiego i pracuje jako recepcjonistka producenta mlecznych rozkoszy ;) Próbowałam związać to w całość na różne sposoby,

a ponieważ nie było łatwe, więc wstępnie próbowałam wybrać motyw przewodni,

 a co się da, z reszty wytycznych dołożyć. W końcu wybór padł na morsa

i znów zaczął się proces myślowy, no bo jak go ugryźć. Kiedy próbowałam się wesprzeć pomocą przyjacielską, nagle mnie olśniło. I poszło.

Zaczęłam od końca czyli od dekoracji. Najłatwiej byłoby wydrukować sobie obrazki,

ale jakoś tak wolę sama "o, tymi ręcami", więc sama zamotałam czapkę.

z wełny czesankowej, co to od lat czeka w szufladzie, aż ufilcuję z niej kapcie.

Pierwsza wersja  była zaczęta była na "drutach" z wykałaczek.  Cóż, wełna gruba,

a wykałaczki się łamały. Przypomniał mi się pomysł, który kiedyś przeleciał mi na fb.

Metodą na rozkminiacza zmontowałam czapeczkę. Choć pewnie łatwiej byłoby

odpalić laptopa i odszukać tutorial, ale wtedy pewnie natknęłabym się na setki

innych pomysłów i czas nasiadówki w sieci byłby o wiele dłuższy.

I tak powstała ta malusia, milusia i cieplusia czapusia :)

A potem to już poszło... pośród gór opatrzonych angielskimi motywatorami,

 stanęła ośnieżona balia skuta lodem, z połyskującą wodą w przerębli,

z pięćdziesiątką w czapce i rękawiczkach, bawiącą się śnieżnymi kulami...

Całość zamknięta w boxie przepasanym szalikiem do kompletu.

I w sumie tylko tej recepcji jakoś nie udało mi się wetknąć ;)

Zapraszam do oglądactwa :)

Zamawiająca zadowolona, ale ciekawa jestem, co na to obdarowana ;)

...

Na ten sam dzień potrzebny był jeszcze jeden prezent - dla mojej ukochanej Babci.

A ponieważ uwielbia zapisywać różne ciekawostki, receptury, wspomnienia,

a do tego pisze wiersze, więc notes wydawał się najlepszym prezentem.

Zrobiłam więc optymistycznie zielony, wykorzystując lniane płótno i ulubione papiery.

 

I to na dziś tyle.

Mam jeszcze w zanadrzu kolejny post ślubny, więc do następnego razu :)

 

Pozdrawiam ciepło, hogis :)

 

Na bal... marsz na bal!

Ależ chciałabym pójść na bal, taki wiecie w pięknych sukniach i zdobnych maskach,

zza których wysyła się powłóczyste spojrzenia...  To musi być niezwykle

ekscytujące doświadczenie, gdy tak bardzo się jest, a tak trochę się skrywa przed światem.

No i niestety na marzeniach się kończy, bo na taki bal to ja się raczej nie wybiorę, przynajmniej w najbliższym czasie. No ale jakby co, maskę mam już na podorędziu.

O kulisach przemiany papierowego aliena w całkiem przyzwoitą dekorację twarzy

można poczytać na blogu serwetkowym, zaś tutaj garść zdjęć do pooglądania.

 

Maska własnoręcznie wykonana jest zdecydowanie unikatową ozdobą,

więc jeśli macie potrzebę posiadania takowej w tym sezonie, jeszcze raz zapraszam

na bloga serwetkowego. Tam zostawiłam trochę więcej informacji jak ją zrobić.

...

Teraz trochę prywaty.

Ci, którzy mnie znają, z pewnością zauważyli pewną zmianę.

Otóż rudości zniknęły na jakiś czas (zakładam, że dłuższy), ustępując miejsca

ciepłym szarościom z fioletowym i niebieskim rzucikiem,  

a i fryzura drastycznie zmieniła swoją długość i pokrój.

Ot, nowy rok - nowa ja. Czy lepsza, to się jeszcze okaże, ale z pewnością inna.

 

Pozdrawiam karnawałowo, hogis :-)

Święta, święta i już po...

Miło było, ale się skończyło. Na szczęście, bo ledwo się ruszam.
Tak było jeszcze wczoraj...

 

Tu pierniczek, tam serniczek, a pomiędzy sałatka z majonezem i śledzik w oleju.

Już nie mogę, a jeszcze chce się...ech. Nie po to walczyłam tyle miesięcy, żeby sobie ekspresowo nadrobić, więc od dzisiaj stanowczy powrót do zdrowego trybu.

Nie tylko zapasy świątecznego jedzenia przypominają o tym, co właśnie minęło,

choć właściwie wciąż trwa np. w dekoracjach.

U mnie skromnie w tym temacie. Dajmy na to choinka - nie ma miejsca na pokaźnych rozmiarów drzewko ubrane we wszystkie zbierane od lat ozdoby.

Jednak wystarczyło mi kilka gałązek szlachetnej jodły i szczupły pień sosenki,

który przytargałam z pobliskiego z lasu. Takiej sosenki, wiecie, co to ją ścięli,

żeby inne drzewa miały lepiej, a potem zostawili leżącą. Teraz ma nowe życie.

Kilka opasek kablowych ułatwiło montowanie gałązek i choinka wyrosła mi w 15 minut.

Przyprószyłam drzewko sztucznym śniegiem i ubrałam w trójwymiarowe gwiazdki,

które wydziergała moja mama, robiąc mi tym naprawdę wielką radość.
 Niby skromna ta moja choinka, ale jak dla mnie wystarczająco bogata.

 

 

W ostatniej chwili syn zawiesił światełka w oknie i na wejściu.

I to właściwie na tyle w kwestii dekoracji w moim domu. Na inne nie było czasu.

 

Docelowo i chwilowo na choince zagościły bombeczki - prezenciki dla moich dzieci.

W małe płaskie medaliony z jednej strony wmontowałam papierowe poinsecje,

a z drugiej banknoty (wyjątkowo w tym roku).

 

Prezenty robione własnoręcznie mają niezwykłą moc, nawet jeśli są skromne,

nawet jeśli to tylko drobiazgi czy kartki z dobrymi życzeniami.

Wysłałam w tym roku wiele kartek i wyobraźcie sobie, że nie wszystkim zrobiłam zdjęcia. Takie zamieszanie było, że zapomniałam. Ale kilka udało mi się uwiecznić.

Duża niebieska okrągła kartka-bombka była jednym z trzech elementów tegorocznej wymianki z przyjaciółkami z forum (kartka, ośnieżona ozdoba i coś słodkiego)

 Dopełniała ją ekologiczna choinka wykonana z resztek włóczkowych,

owiniętych wokół tekturowej formatki, ośnieżona i ubrana w papierowe poinsecje,

suszoną rozgwiazdę, gałązki, cynamonową korę, "zmrożone" kuleczki śnieguliczki, itp.

  A na osłodę - pierniczki :-)

 

Klasa syna zamówiła kartkę dla wychowaczyni i tu też tak jakoś w drzewko poszło.

Choinki jakoś uparcie przewijały mi się w świątecznych pracach. 

Tym razem kartka wielowymiarowa, samodzielnie stojąca i rozkładana.

Dużo dodatków błyszczących i pachnących i znów poinsecja.

Czaiłam się na ten wykrojnik długo, aż wreszcie udało się go zakupić.

I na koniec dwie kartki dla moich kochanych siostrzyczek forumowych - Kejti i Marzenki.

I, o dziwo!, tu też choinka ;-D

Tym razem w świątecznej scenerii z kominkiem, płonącymi świecami,

 prezentami pod choinką i naszym wspólnym selfie-portretem na ścianie :)

A sama choinka z magicznym mykiem - w ciemności błyszczy wewnętrznym światłem.

 

I to tyle w kwestii świąt. Magicznych świąt, ale jednak dobrze, że już po.

Jeszcze tylko sylwestrowa noc, noworoczne postanowienia i zaczynamy kolejne odliczanie. Oby nam się...

 

Ciepło pozdrawiam, hogis :-)